“Göz var!” dedi, “Hem de iki kocaman göz! Dikkat et kendine!” Bu son cümleyi öyle bir tonda söylemişti ki, duyan kahve falında değil, tam...

Üçüncü katın altı numaralı dairesi önünde durdu. Eli isteksizce kapının sağındaki zile uzandı. Ne işi vardı burada, niye gelmişti...

“Kadınlar, bir yazma, bir renk, bir devinim... Karıncalar kadar olağan... Payları karıncalar kadar hayatta. Göçerler, trenleri...