Yalnızlık Çıkmazı

Karardı gözlerim. Sakladım yumruğumu öfkenin körlüğüne.

Yalnızlık derince bir çukura saplı- muazzam bir sessizlikte.

Ah! Şöyle öteleyip parça buçukları bırakabilsem anın sihrine.

Ey yüceler yücesi ruhumun yılkı atı gibi ehlileşmemiş aklı!

Yaslan kırılmış yanlarıma doğru muslinden merhamet

Bırak gövdemi ilençli mevsim, kurtar beni zorlu taşkınlık!