top of page
Yazı: Blog2 Post

Viva La Vida Yaşasın Hayat!

Bu ay dergimizin konusu olan “Yaşama Sevinci”ni duyduğum andan beri kafamda Coldplay-Viva La Vida çalıyor. Ne kadar şanslıyız, beynimiz bazı bağlantıları biz istemeden de olsa sağlıyor. Eskiden beri çok sevdiğim şarkıyı, anlamını hissederek dinledim bu ay.

Her şeye sahipken, her şeyini kaybeden, ama diğer taraftan sahip olmanın getirdiği olumsuz hislerden arınan karakterimiz; bana kabullenmişlik, bilgelik gamsızlık ve hüznü hatırlatıyor. Hikâyenin sonu da şöyle: Yaşasın Hayat!

Bunları düşünürken aklıma bir şeylere veya her şeye sahip olma isteğinin doğurduğu mutluluk hissi geliyor. Bu mutluluk ne kadar gerçek olabilir? Bu sevinç, bu sahiplik ölene kadar tatmin eder mi insanı?

Hayatın durduğu şu günlerde, doğru düzgün düşünemiyorum. Odaklanamıyorum. Zaman akıp giderken bazen kendimi akıştan çok uzakta, zihnimin labirentlerinde kaybolmuş olarak buluyorum. Oysa ben, labirentimin içine koltuk atıp, o koltukta dinlenmeyi seviyorum. Zihnimde oluşturduğum soyut ama bir o kadar gerçek olan bu koltuk, benim yaşama sevincim.

Yaşama sevinci… Derinliğinde kayboluyorum bu kelimelerin.

Nedir yaşama sevinci? Belki klişelerden ibarettir, mesela; bir köpeğin başını okşamak, sıcak bir fincan kahve içebilmek ya da samimi bir gülümse… Sevmek, sevilmek ve en önemlisi hepsini büyük bir tutkuyla yapabilmek!

Şanslı hissediyorum kendimi, çünkü tüm dünya akıp giderken, kafamı sağa çevirdiğimde orta dünya kitaplarına gömülmüş sevgilimi ve dünya tatlısı kedimi görüyorum. Yaşama sevinci belki de benim için bunlardan ibarettir. Sevdiğim bir işim, sevgilim, boyalarım ve yaratma hevesim… Belki de bu kadar basit, yaşama sevincini bulmak.

Bir kitaptan alıntıyla sonlandırıyorum yazımı. Dr. Richard Carlson'dan Ufak Şeyleri Dert Etmeyin'in son sayfasında şöyle diyor: ''Mutluluğa giden bir yol yoktur, yolun kendisidir mutluluk.''

Uçur gönlünün kelebeklerini… Ersin ruhun huzura… Amacın mutlu olmaksa yine tek engel sensin bu yolda!


Özel teşekkür: Bu yazıma ve diğer tüm işlerime ilham kaynağı olan canım sevgilim, Can Sevinç'e. (Evet, sevinç.)


Dilara Laztürk




144 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör
bottom of page