Terk-i The Yar

TERK-İ THE YAR Yatağıma u z a n d ı m ve toprak attım

üzerime

Ovaladım ellerimi saklanan cini çıkartmak için

Adımı sildim, adımı lağvettim adımı unuttum

Yıktım ortasına dikildiğim meydanları

Yıktım şehirleri yeni baştan yonttum

Kendimi kanatmak uğruna değdirdim bıçağı

Bi’çağı kapatmak umuduna değdim ben de

Güneşli diyar hasretine kanmış yaralarım benim

Tütünler ve ayçiçekleri tıkılmış yaralarım hem de

Tüket beni ey büyük öğütücü

Adımı sil, beni eskit, antik bir resme benzet

Duvarında ey büyük öğütücü ceylan kafası/aslan yelesi/ben

-den geriye birkaç tutam umut çokça kokuşmuş et

“You’r nobody now n you weren’t either back then”

Benimle konuşma derimi yüz beni talan et

Beni mimle, konuşma devrimi, üz beni lanet

Ne de olsa üz günlük dünya dünyarınbugün

Gördüm ey büyük öğütücü ellerin ölümü alkışlamıyor

Bildim, Yağmur celladı tüm güzelliklerin

Yaralarımızı kar

Y

A

M

I

Y

O

R