MÜTEREDDİT
İçimdeki kara kutunun
Hazin sonu budur
Gölgesinde beyaz kır çiçeklerinin
Sanki ılık bir mevsim öğleden sonrası
Saçlarının arasında, ölümü çağrıştıran.
İçimdeki kopuşların
Eksik notalarında
Canhıraş şarkılar yağmurdan ıslanmış ormanlardan duyulur
Eski bir mobilya kokusu gibi
Hiç havalandırılmamış evler gibi
Hiç okunmamış kitaplıkların
Tozlu raflarında yürüyen
Yavru örümcekler gibi.
Bir gün yirmi dört dakika on üç saniye sonra
Beyaz bir güvercini vurdular.
Ölüm kim için geldi, anlamadı hiçbiri.