MÜTEREDDİT

İçimdeki kara kutunun

Hazin sonu budur

Gölgesinde beyaz kır çiçeklerinin

Sanki ılık bir mevsim öğleden sonrası

Saçlarının arasında, ölümü çağrıştıran.

İçimdeki kopuşların

Eksik notalarında

Canhıraş şarkılar yağmurdan ıslanmış ormanlardan duyulur

Eski bir mobilya kokusu gibi

Hiç havalandırılmamış evler gibi

Hiç okunmamış kitaplıkların

Tozlu raflarında yürüyen

Yavru örümcekler gibi.

Bir gün yirmi dört dakika on üç saniye sonra

Beyaz bir güvercini vurdular.

Ölüm kim için geldi, anlamadı hiçbiri.