kurtuluş türküsü
Ela gözlüm ben bu elden gidersem
siyanür çiçekleri açar bahçende
Muhalif ordular zapteder kenti
Öleyazar petrol göllerinde balıkçıllar
Elma kokulu bir kandil kalır geceden
Son nefesine yanar
Ben ki Selanikli Kemal
Şam’ dan Sofya’ ya tozunu yuttum memleketin
9.Ordu Müfettişi
Havza'da
İş’ar ederim al selahiyeti padişahım
Anam kucağı gibi geldim sine-i millete
Le berde
Devriyeler sardı bizi
Oysa Kuzguncuk ’ta
martılar geçerdi üzerimizden
Vişne çürüğü anılarımız vardır
Üsküdar rengi
Sene 1320 Salih,
İsmail Fazıl Paşa Konağında
Naciye, Makbule ve ben
Sarışın bir Rumeli rüzgarı tarardı
saçlarımızı
teşrin-i evvellerden
lakin beyhudedir anmak hatırayı
Sen ufka bak Salih ufka!
