kurtuluş türküsü

Ela gözlüm ben bu elden gidersem

siyanür çiçekleri açar bahçende

Muhalif ordular zapteder kenti

Öleyazar petrol göllerinde balıkçıllar

Elma kokulu bir kandil kalır geceden

Son nefesine yanar

Ben ki Selanikli Kemal

Şam’ dan Sofya’ ya tozunu yuttum memleketin

9.Ordu Müfettişi

Havza'da

İş’ar ederim al selahiyeti padişahım

Anam kucağı gibi geldim sine-i millete

Le berde

Devriyeler sardı bizi

Oysa Kuzguncuk ’ta

martılar geçerdi üzerimizden

Vişne çürüğü anılarımız vardır

Üsküdar rengi

Sene 1320 Salih,

İsmail Fazıl Paşa Konağında

Naciye, Makbule ve ben

Sarışın bir Rumeli rüzgarı tarardı

saçlarımızı

teşrin-i evvellerden

lakin beyhudedir anmak hatırayı

Sen ufka bak Salih ufka!