KARMAKARIŞIK

Hiçbir müzik beni anlatmıyor, hiçbir kulak beni duymuyordu. Gözler mi? Onlara sorma bile beni, nereden göreceklerdi canım, pencereleri bile yoktu evlerinin! Kötüydüler, kötü! Elleri çalışmaktan nasır mı olmuş, kötü olduklarını değiştirir mi sanki? Ben bilmem, inanmıyorsan senin bileceğin iş.

O gün gördüm onları köprünün altında, öpüşüyorlardı. Seslense miydim? Neden sesleneceğim canım, bırak sevsinler birbirlerini! Ayıbı yok bu işlerin, sevgiden geliyor nasılsa.

Sen sevgi nedir bilir misin? O halde neden bakıyorsun bana öyle, seviyor gibi? Kimseye böyle bakmadın değil mi, gözlerin başka gözlerde takılı kalmadı? Doğruyu söyle bana.

Ben aşk ne bilmiyorum Patrick. Bilmiyorum işte sorgulama beni, bilsem söylerdim, hatta gösterirdim sana belki şu ağacın altında. Bilseydim, sana bakkaldan taso alırdım, oynardık beraber. Ellerimi tutma ama soğuklar, üşürsün. Biliyorsun Patrick, ben senin canının acımasını istemiyorum.

Patrick, uyudun mu? Uyudun mu yoksa? Ya ben… Doğru ya hiçbir kulak beni duymuyordu!

Patrick, baksana bana, bir gün biz de köprünün altında öpüşür müyüz?