Bazı Parklar
yelesinden sarkıyorum bir bulutun
şimdi gökten bir sağanak ağlasa
gözlerimizin nemi eşitlenir dünyayla
yalanlarından başlasam unutmaya
eşkıyaların kestiği yollarımda
aklımdaki melodilerin
çaldırılacak bir şeydir.
çocukluktan ödünç yaralardan öğrendim
dünya; alırken değerli
satarken ikinci el yorgunluğudur aramızda.
anaların doğurduğu boşluklar adına
herkes tarafından sevilme samimiyetsizliği
boğdurulacak bir nefestir daima.
bu acısına meftun olduğum kader
bu bir yenisini beklediğim yarın
bu iki rekatta derviş olan yarım
inan bana bu evler bir gün ölür
bir gün ölür bütün sabahlar
ısrarla uyanılan bin yalan son bulur.
perdeleri çekilmiş bütün evler aşkına
yanlış partilere verilen oylardan
demokrasi gereği ölmemiz icap edebilir
işte dünya böyledir,
böyledir.
İçinde bazı parklar vardır
Henüz öyle kasvetli kelimeler yoktur
Dizleri çocuk yapan
Yara değil, kabuklardır
İçinde ağlamaklar biriken
Bazı babalar vardır
Omuzları,
Dünya kadardır.