Bazı Parklar

yelesinden sarkıyorum bir bulutun

şimdi gökten bir sağanak ağlasa

gözlerimizin nemi eşitlenir dünyayla

yalanlarından başlasam unutmaya

eşkıyaların kestiği yollarımda

aklımdaki melodilerin

çaldırılacak bir şeydir.

çocukluktan ödünç yaralardan öğrendim

dünya; alırken değerli

satarken ikinci el yorgunluğudur aramızda.

anaların doğurduğu boşluklar adına

herkes tarafından sevilme samimiyetsizliği

boğdurulacak bir nefestir daima.

bu acısına meftun olduğum kader

bu bir yenisini beklediğim yarın

bu iki rekatta derviş olan yarım

inan bana bu evler bir gün ölür

bir gün ölür bütün sabahlar

ısrarla uyanılan bin yalan son bulur.

perdeleri çekilmiş bütün evler aşkına

yanlış partilere verilen oylardan

demokrasi gereği ölmemiz icap edebilir

işte dünya böyledir,

böyledir.

İçinde bazı parklar vardır

Henüz öyle kasvetli kelimeler yoktur

Dizleri çocuk yapan

Yara değil, kabuklardır

İçinde ağlamaklar biriken

Bazı babalar vardır

Omuzları,

Dünya kadardır.