Aşk Yüz Yılı

Ben kaç mevsimin öksüzüydüm

Ve daha kaç yüzyılın yetimi kalacaktım

Avuçlarımda kan ve kum vardı

Gözlerim kapanıyordu

Senin yokluğunda lâl olmuş bir zamana bakıyordum

Bin yıllardan geriye aşk diye masal dinliyordum

Ve ben, Sen diye okuyordum bu masalı

Gözlerim kapanıyordu, aşk körlüğüydü bu

Sessiz çığlıklar sarıyordu mevsimleri

Yüzyılların acısı vardı yüreğimde

Kıyamete uyanan bir şafaktayım şimdi

Senin olmadığın her yer gibi

Cehenneme uyanıyordu bütün dünya

Sadece ben gözlerinde cenneti düşlüyordum